Mijn Correspondent-abonnement is dood, leve De Correspondent!
Onlangs zegde ik mijn Correspondent-abonnement op. Dat was een vrij eenvoudige overweging: ik lees het online opinieblad simpelweg te weinig om het abonnementsgeld van 60 euro per jaar te kunnen rechtvaardigen. Destijds heb ik het abonnement genomen omdat ik het initiatief sympathiek en goed uitgevoerd vond, en de kwaliteit van de artikelen hoog. Maar een jaar later blijkt overweging toch anders uit te vallen.
Puur vanuit behavioural economics zijn er manieren te verzinnen om die overweging te beïnvloeden. Zoals Dan Ariely en anderen hebben aangetoond zijn onze beslissingen immers maar ten dele rationeel, en dus beïnvloedbaar. Zo wordt een beslissing bijvoorbeeld altijd beïnvloedt door de context. Vergeleken met een krant of opinieblad is 60 euro per jaar weinig. Maar vergeleken met een van de talloze andere gratis fantastische ‘longform’ journalistieke bronnen die gratis online te lezen zijn is het best een hoop geld. Dan klinkt €1,15 per week misschien beter.
Maar dat is maar platte communicatie. Er kan veel meer, door in te spelen op wat ‘digitaal’ allemaal mogelijk maakt.
Maak er een app van
Ten eerste is de beslissing om De Correspondent niet als app uit te brengen volgens mij niet te verdedigen als je kijkt naar de rest van de markt. Zelfs de Financial Times die destijds als enige een prachtige mobile first website presenteerde in plaats van een app is inmiddels overstag. Logisch, het ‘app model’ heeft vooralsnog gewonnen van het ‘web model’. Apps krijgen een vaste plek op je mobiele scherm, web pagina’s over het algemeen niet (ook al kan het wel). Apps voor iOS, Android en Windows uitbrengen is trouwens ook best simpel: zonder veel extra codeerwerk kun je de artikelen via een web view in een native ‘wrapper’ zetten. Maar als de app er eenmaal is kun je meer. Notificaties zijn een belangrijk onderdeel van de mobiele ervaring en veel publicaties spelen hierop in door bijvoorbeeld via ‘breaking news’ alerts de gebruiker naar kun app te halen. De Correspondent heeft geen breaking news. Maar wat als de app bijvoorbeeld via de GPS merkt dat ik ’s ochtends in de trein zit, en me op dat moment een persoonlijke tip stuurt op basis van mijn leesgedrag?
Hou van je leden
Ten tweede moet je je als ‘challenger’ merk meer bezighouden met je community. Een slimme zet vind ik het bijschrift van een gedeeld artikel op social media of email: ‘dit artikel is met je gedeeld door betalend lid [Voornaam Achternaam]’. Lees een paar van dat soort artikelen en de kans is groter dat je zelf betalend lid wordt. Maar ook hier zijn de mogelijkheden nog niet uitgeput. Is het niet mogelijk om leden die anderen binnenhalen bijvoorbeeld te belonen met korting of status? Dropbox heeft met een dergelijk ‘member get member’ model in korte tijd haar bereik als een olievlek uitgebreid.
Daarnaast kan de dialoog tussen journalisten en commentatoren rijker. De comments op de Correspondent zijn over het algemeen van relatief hoge kwaliteit. Door het mogelijk maken van ‘upvoten’ of anderszins groeperen van meningen kun je de artikelen een katalysator van een goed gesprek maken. Misschien kan dit in sommige gevallen zelfs leiden tot het delen van zo’n collectieve mening met het degene over wie het artikel ging, of een follow up artikel van de journalist die het schreef. Hiermee beloon je engagement van lezers en creëer je een actieve community. De waarde van de Correspondent gaat hierdoor omhoog voor deze lezers, en het verlies bij opzeggen wordt veel groter.
Maak van je merk een platform
Tenslotte kan de Correspondent zich meer gaan zien als ‘platform’ dan als publicatie. De samenwerking met digitaal bureau Momkai heeft al een technisch platform opgeleverd maar ook journalistiek zou de Correspondent zich als platform kunnen gaan profileren. Een brede definitie van een platform is ‘iets waar je op kunt bouwen’. Een software platform zoals iOS wordt bijvoorbeeld door app ontwikkelaars gebruikt om diensten op te bouwen. Een cloud services platform als Amazon Web Services is de basis voor talloze digitale bedrijven. Maar je kunt een merk ook zien als platform en er diensten op gaan bouwen die erbij passen. De Guardian bijvoorbeeld verdient het meeste geld online helemaal niet met nieuws, maar met dating (Guardian Soulmates) en job search. Niet omdat Match.com of LinkedIn dat niet beter kunnen maar omdat je bij de Guardian een bepaald soort partner of werknemer vindt, en dat is uiteindelijk het belangrijkst.
De Correspondent heeft als intelligent, enigszins links en uitdagend merk een prachtige basis om verdere diensten of samenwerkingsverbanden te ontwikkelen waarbij de hoog opgeleide en intelligente Correspondent-lezers op een manier met elkaar of een ander verbonden worden die zowel voor hun als voor het blad een extra waarde toevoegt. Voor de duidelijkheid: ik pleit niet per se voor een Correspondent dating site, maar voor het nadenken over de mogelijkheden die er ontstaan door je merk als een platform te zien.
De Correspondent heeft zich twee jaar geleden losgemaakt van de gevestigde journalistieke orde en een interessant, eigenwijs online opinieblad neergezet. Door nog dieper te engageren met de regels en mogelijkheden van online kan de ‘value-exchange’ tussen blad en lezer zich verder weg bewegen van het traditionele abonnementsmodel en de Correspondent de positie verwerven die het wat mij betreft verdient in het medialandschap.
